Ik ben ontzettend dankbaar dat mijn grootmoeder destijds zo veel namen heeft genoemd die bij al die oude familiefoto's horen. Een opvallende figuur in die foto's is zeker mijn overgrootnonkel Eduard Bruyns, die ook wel nonkel Ward werd genoemd. Met zijn 1 meter 76 was hij, voor die tijd, vrij groot van gestalte. Hij had zwarte haren en kastanjebruine ogen.
Eduard werd geboren op de schrikkeldag van het jaar 1908 in de gemeente Puurs. Zijn ouders waren Sophia Cappaert en Eduardus Bruyns en hij was een oudere broer van mijn overgrootmoeder Maria Bruyns.
Tegen zijn 11de verjaardag was de Grote Oorlog voorbij. Eduard werd eerst ijzerdraaier van beroep. Hij vervulde zijn dienstplicht vanaf december 1927 en voegde zich bij het 2de artillerie regiment van het Belgische leger. Eind september 1929 was zijn dienstplicht afgelopen en werd Eduard aan de reserves toegevoegd. Enkel in 1931 werd hij nog eens een maand onder de wapens geroepen.
Uit zijn legerdossier blijkt dat Eduard enige tijd gehuwd was met Maria Toelen, doch, zijn burgerlijke staat werd in zijn dossier gewijzigd naar ongehuwd, wat doet vermoeden dat het huwelijk niet stand hield.
Schoonbroers Michael Servaes (links) en Eduard Bruyns (rechts) |
Eduard huwde opnieuw in 1939 met Pauline Lenaerts. Dit huwelijk was jammer genoeg slechts van heel korte duur. Volgens mijn grootmoeder was Eduard in 1939 werkzaam bij de spoorwegen. Toen hij op een dag op zijn werk, op een volle maag, een zware last moest optillen, zou hij een maagscheur hebben opgelopen. Dit gebeurde amper drie weken na zijn trouwdag.
Broers Eduard Bruyns (links) en René Bruyns (rechts) |
Op zijn doodsprentje stond vermeld:
Wij betreuren een jongen echtgenoot wier verlies dubbel smartvol is: en omdat het aantal zijner jaren te gering is, en omdat door zijne minzaamheid hij de genegenheid van allen gewonnen had. Hij was de troost, de vreugde van zijn gezin; hij laat een teeder aandenken na aan die hem liefhadden. Heer, Gij hadt ons hem gegeven om ons geluk uit te maken; gij neemt hem na slechts drie weken huwelijk van ons weg. Wij staan hem af zonder morren, maar met een gebroken hart.
*
* *
I am very grateful that my grandmother has mentioned so many names that go with all these old family pictures. A striking figure in those pictures is definitely my great grand uncle Eduard Bruyns, who was also called uncle Ward. Since he was 1 meter and 76 centimeters tall (about 5 feet and 9 inches) he was quite tall for those times. He had black hair and maroon eyes.
Eduard was born on the leap day of 1908 in the village of Puurs. His parents were Sophia Cappaert and Eduardus Bruyns and he was the older brother of my great grandmother Maria Bruyns.
By the time Eduard had his eleventh birthday, the Great War was over. Eduard first started working as a lathe worker. He completed his military service from December 1927 onwards and joined the 2nd Artillery Regiment of the Belgian Army. At the end of September 1929 his military service was completed and Eduard was added to the Army Reserves only to be called back under the arms for one month in 1931.
From his army records I learned that Eduard was married for a while with Maria Toelen, although, his martial status was changed into single in his file, suggesting that this marriage did not last.
Brothers-in-law Michael Servaes (left) and Eduard Bruyns (right) |
Eduard married again in 1939 to Pauline Lenaerts. Regrettably this was only a very short marriage. According to my grandmother, Eduard was working with the railroads in 1939. One day he had to lift a heavy load on a full stomach, which resulted in him sustaining a torn stomach. This happened only three weeks after his wedding day.
Brothers Eduard Bruyns (left) and René Bruyns (right) |
Although Eduard was rushed to a hospital in Antwerp, he tragically died at the age of 31 because of this injury, on October 3, 1939, meaning he died only one year after his sister Maria Bruyns, who had also died very young, at the age of 29.
On the commemorative cards that were handed out during his funeral, the following text was written:
We mourn a young husband whose loss is sorrowful for two reasons: because the number of his years was too small and because he had won everyone's affection with his lovingnes. He was the comfort, the joy of his family; he leaves precious memories for those who loved him. Lord, You gave him to us to bring us happines; You take him away from us after only three weeks of marriage. We part from him without complaining, but with a broken heart.