Remembering Warrant Officer J. Hennebicq - Part 2

Today, November 11, we commemorate the hundredth anniversary of the ending of the Great War in Belgium. Two years ago I posted on November 11, 2016 a blog post about great-great grand uncle Joseph Hennebicq. In that year it was 100 years ago that Joseph passed away from injuries sustained at the front line. Joseph was burried in Bourbourg, France, where his grave can still be found today.

 

On Friday July 28, 1916 the following article was published in the Flemish newspaper "Het Vlaamsche Nieuws":

 

"Yesterday July 27 1916 a commemorative service was held in honor of Mr. Joseph Hennebicq, warrant officer with the fortress militia, Knight in the Order of Leopold, killed on the field of honor, in France, in the month of February 1916.

 

The small church was completely full. Apart from many relatives, the service was attended by several authorities such as the Governor of the province, Mr. Leclef and Mr. Ryckmans, senators, Mr. Henderickx, representative, Mr. Cleyhens, pastor dean of the O.-L.Vrouwkerk; Mr. De Winter, Chairman of the Court, Mr. Heimburger and Mr. Coeckx, generals; Mr. De Smet, commissary of the police of the 4th district; Mr. Deronge, adjunkt-overseer of the 4th district.

 

Mr. Joseph Hennebicq, 33 years of age, was married and leaves behind two children. Het was a police officer - clerk of the 4th district and was known for being very alert, active and a competent clerk who was at the beginning of a beautiful career. He is mourned by his superiors and his colleagues. Mr. Senator Leclef, who apologized for the absence of mayor De Vos, held a speech that moved all who were present".

 

Also in another newspaper "L'Echo Belge", which was published in Amsterdam, a similar article appeared in French on Friday, August 11, 1916:

 

"On vient de célébrer en l'église de Sainte-Walburge un service solennel à la mémoire de M. Joseph Hennebicq, adjudant sous-officier de l'artillerie de siège, chevalier de l'ordre de Léopold, tombé au champ d'honneur. L'église était bondée. Parmi les assistants, toutes les autorités civiles, le gouverneur de la province en tête, les sénateurs et représentants que se trouvent à Anvers, le président du tribunal de première instance, les hauts dignitaires retraités de l'armée belge, les hauts fonctionnaires de la police, etc., etc.

M. Hennebicq, qui est mort âgé de 33 ans, était marié et laisse deux enfants. Il était avant la guerre agent de police de la 4e section et l'un des membres les plus estimés et les plus capables du corps; il avait devant lui une belle carrière.

M. le sénateur Leclef, en l'absence de M. le bourgmestre, empêché d'assister à la cérémonie par son devoir de magistrat, a prononcé un discours qui a vivement ému l'assistance".

Amongst the attendees were many important politicians such as senator Ryckmans who, together with Antwerp mayor De Vos, had signed the Convention of Contich, surrendering Antwerp. Antwerp Governor Baron van de Werve de Schilde and Senator Le Clef were arrested in 1914 by the Germans and dismissed from office. In 1911, Generaal Heimburger was Military Governor of Liège.

Monseigneur Cleynhens was Pastoor-Dean of the Onze-Lieve-Vrouwe cathedral in Antwerp.

Only last week I discovered the name of Joseph Hennebicq is mentioned on one of two plaques on the first floor ("Schoon Verdiep") of the Antwerp City Hall. The below photograph of the plaque that mentions the name of Joseph Hennebicq, I found on the website www.wegwijzerwoi.be a very interesting website to look through sources relating to the commemoration of the Great War.

Plaque on the first floor of the Antwerp City Hall
( source: www.wegwijzerwoi.be )

 

 

While Joseph Hennebicq was a true hero, he was definitely not the only family member to fight in the Great War. Here are the links to previous blog posts on other veterans of that war:

- Warrant officer Joseph Hennebicq

- Private Edouard Broeckx

- Soldier Arthur Van Minnebruggen

- Soldier Herbert Holgate 

- Soldier Victor Brusten

- Sgt. Alphonse Brusten

- Soldier Jean Brusten

 

 

 

*

 

*          *

 

 

 

 

Vandaag, op 11 november, herdenken we de honderdste verjaardag van het einde van de Grote Oorlog in België. Twee jaar geleden heb ik een blogbericht geplaatst op 11 november 2016 betreffende over-overgrootnonkel Joseph Hennebicq. In dat jaar was het honderd jaar geleden dat Joseph overleed ten gevolge van verwondingen opgedaan in de frontlinie. Joseph werd begraven in Bourbourg, Frankrijk, waar zijn graf vandaag nog steeds kan worden gevonden.

 

Op vrijdag 28 juli 1916 werd in de krant "Het Vlaamsche Nieuws" het volgende artikel gepubliceerd:

 

"Gisteren 27 juli 1916, heeft er in de St-Walburgiskerk, Volkstraat, een plechtige lijkdienst plaats gehad, ter nagedachtenis van den Heer Joseph Hennebicq, adjudant onderofficier bij de vesting schutterij, Ridder der Leopoldsorde, gesneuveld op het veld van eer, in Frankrijk, in de maand februari 1916.  

 

Het kerkje was proppensvol. Benevens vele bloedverwanten en nabestaanden van den held, werd de plechtigheid ook bijgewoond door verscheidene overheden, o.a. door de Heer gouverneur der provincie, de Heren Leclef en Ryckmans, senators, den Heer Henderickx, volksvertegenwoordiger ; de Heer Cleynhens, pastoor deken der O.-L. Vrouwkerk; den Heer De Winter, voorzitter der Rechtbank; de Heeren Heimburger en Coeckx, generaals; den Heer De Smet, commissaris van politie der 4de Wijk; den Heer Deronge, adjunkt-opziener der 4de Wijk.

De Heer Joseph Hennebicq, 33 jaar oud, was gehuwd en laat twee kinderen na. Hij was in leven politieagent d.d. klerk der 4de Wijk en stond aangetekend als een zeer oppassend, werkzaam en bekwaam bediende die eene schoone loopbaan te wachten stond. Hij wordt zeer betreurd door zijne oversten en zijne ambtgenoten. Door den Heer senator Leclef, welke ook de afwezigheid van den Heer Burgemeester De Vos verontschuldigde, werd eene gelegenheidsrede uitgesproken, welke de aanwezigen ontroerde".

Ook in het in Amsterdam uitgegeven "L'Echo Belge" werd op vrijdag 11 augustus 1916 een heel gelijkaardig artikel gepubliceerd - in het Frans:

"On vient de célébrer en l'église de Sainte-Walburge un service solennel à la mémoire de M. Joseph Hennebicq, adjudant sous-officier de l'artillerie de siège, chevalier de l'ordre de Léopold, tombé au champ d'honneur. L'église était bondée. Parmi les assistants, toutes les autorités civiles, le gouverneur de la province en tête, les sénateurs et représentants que se trouvent à Anvers, le président du tribunal de première instance, les hauts dignitaires retraités de l'armée belge, les hauts fonctionnaires de la police, etc., etc.

M. Hennebicq, qui est mort âgé de 33 ans, était marié et laisse deux enfants. Il était avant la guerre agent de police de la 4e section et l'un des membres les plus estimés et les plus capables du corps; il avait devant lui une belle carrière.

M. le sénateur Leclef, en l'absence de M. le bourgmestre, empêché d'assister à la cérémonie par son devoir de magistrat, a prononcé un discours qui a vivement ému l'assistance".

Bij de aanwezigen waren veel grote namen uit de politiek. Senator Ryckmans maakte, samen met burgemeester De Vos, twee jaar eerder nog deel uit van de delegatie die te Kontich de overgave van Antwerpen had ondertekend. De Antwerpse gouverneur Baron van de Werve de Schilde en senator Le Clef waren bij de Duitse bezetting in 1914 beiden aangehouden en uit hun ambt ontzet. Generaal Heimburger was in 1911 militair gouverneur van Luik. Monseigneur Cleynhens was dan weer Pastoor-Deken van de Onze-Lieve-Vrouwe kathedraal te Antwerpen.

Pas vorige week ontdekte ik dat de naam van Joseph Hennebicq vermeld is op één van de twee gedenkplaten die zich bevinden op het Schoon Verdiep van het Stadhuis van Antwerpen. De volgende foto van de gedenkplaat waarop de naam van Joseph Hennebicq wordt vermeld, vond ik op de website www.wegwijzerwoi.be een bijzonder interessante website om te zoeken tussen bronnen betreffende de herdenking van de Grote Oorlog.

Gedenkplaat op het Schoon Verdiep van het Stadhuis van Antwerpen
( bron: www.wegwijzerwoi.be )

Hoewel Joseph Hennebicq een echte held was, was hij zeker niet het enige familielid dat heeft gevochten in de Grote Oorlog. Hier zijn de links naar de blogberichten betreffende andere veteranen uit die oorlog:

- Adjudant Joseph Hennebicq

- Soldaat Edouard Broeckx

- Soldaat Arthur Van Minnebruggen

- Soldaat Herbert Holgate 

- Soldaat Victor Brusten

- Sgt. Alphonse Brusten

- Soldaat Jean Brusten

 

Citizen of the world - great-grandmother Anna in three continents

When I was born, only two of my great-grandparents were still alive. These were my mother's grandmothers Julia Verelst and Anna Hennebicq. About Julia Verelst and her husband Marcel Brusten I already wrote a blog post before. I was just five years old when great-grandmother Julia died and I don't remember that much about her, I still have clear recollection of great-grandma Anna as she only passed away when I was already eleven years old. I also remember how sad I was when I learned she had passed away. Her death was actually the reason I made my first family tree as I wanted to know more about her and I remember asking questions about her to my mother and writing everything down.



My two maternal great-grandmothers : Anna Hennebicq (left) and Julia Verelst (right)

Anna was born 109 years ago, on October 25, 1909 in the city of Antwerp to Maria Broeckx and Fernand Hennebicq. The marriage between Maria and Fernand did not last and they officially got divorced in 1913, four days before Anna's fourth birthday. Divorce records show that it was in fact Fernand who got custody over Anna. The Great War started less than a year later, in 1914. I do not yet have any details on what happened to Anna and her father, Fernand, during the Great War. My grandmother told me that Fernand suffered health issues for the remainder of his life due to mustard gas he had inhaled during the Great War, however, I don't have any record of him having served in the Army.


What I do know for sure is that Maria left Belgium and moved to New York in August 1916, when Anna was still six years old and the War was still very much ongoing in Belgium. I did come across a ship manifest showing that, in 1920, great-grandma Anna also traveled to New York at the age of eleven. There is no evidence of any other relatives being aboard the ship and my guess is she must have been traveling to the United States to visit her mother. The ship manifest does show that the passage was actually paid by her mother, who was living at 473 West 21st Street in New York City, which is in Chelsea, Manhattan. Additional information mentioned on the manifest was the name of Anna's uncle Emile Fres who lived at Hoogstraat 45 in Antwerp, Belgium. Emile must have been husband to Joanna Broeckx, the younger sister of Anna's mother Maria.

Ellis Island in Upper New York Bay as seen from Manhattan
This is where both Anna Hennebicq and her mother Maria Broeckx first arrived in New York

Both Anna and Maria did return to Belgium and a number of years later, Anna married a widower with two children, my great-grandfather Louis Sterckx. Louis, who was a diamond trader, traveled to France with Anna, and in January 1928 their daughter, my grandmother Hilda, was born in the French city of Lille. Regrettably a birth record no longer exists due to a fire that largely destroyed the city registers. Anna's husband Louis died in April 1939 in Wommelgem, Belgium.

During World War II, Anna moved to England to work in the kitchen of a hospital. It was there that she befriended Jean Brusten, sister of my grandfather, Henri. After the war Anna returned back to Belgium and had a second daughter, Godelieve, with a man called Edouard, but the relationship did not last.

Eventually, Anna did get married again to a gentleman called Arthur Van Thillo. Arthur worked for Otraco, a Belgian transportation company active in, at that time still, the Belgian Congo. As far as I've heard, Arthur was sent to the Belgian Congo to take part in the construction of a railroad, but I have not yet come across a single piece of paper relating to his days in Africa. Either way, Anna did fly along with her husband to the Belgian Congo and lived there for quite a while.

Arthur Van Thillo and Anna Hennebicq on their wedding day

I have only very little information that my grandmother was able to give me about the days her mother lived in Africa. Arthur and Anna did have one African servant living with them and his name was Albert. While many atrocities were commited by Belgian colonizers in the Belgian Congo, I genuinely hope Albert did have a good life and was treated well by all Belgians he encountered, including my great grandmother Anna and her 2nd husband, Arthur. My late grandmother, Hilda, told me years ago that, before Anna and Arthur moved back to Belgium, Albert carved out a wooden bust of himself using a few mirrors and gave it to Anna and Arthur. My grandmother kept that bust untill the day she died...


Albert

While living in Africa, great-grandpa Arthur contracted malaria. According to the World Health Organization malaria still takes 400,000 lives globally each year. Great-grandpa Arthur did survive this disease and part of the treatment included drinking tonic water to have sufficient intake of quinine. One of very few remaining souvenirs of their time in Africa is a little copper statue of an African woman.

Souvenir from Congo

In Belgium, Anna and Arthur lived in the village of Schilde in a house with a porch and some pear trees in the garden. Great-grandfather Arthur died on January 3, 1979 in the Belgian village of Zoersel. I still remember great-grandmother Anna had a little dog she named "Bolleke". Also, great-grandmother had the habbit of hanging any ribbons that had been used to decorate presents, from her chandelier in the living room. Asking my oldest brother a while ago what he remembered about her, he told me about her E.T. necklace. I had completely forgotten about it, but indeed, great-grandma always wore a necklace with a little figurine of that famous alien, E.T. hanging from it.

Left to right: Anne-Mie Brusten, Arthur Van Thillo, Anna Hennebicq and Patricia Brusten
(picture probably taken about 1969 in Wilrijk, Belgium)

When great-grandma Anna turned eighty in 1989, the whole family gathered for a surprise party. I was 8 years old at the time and sang her a song called "Anne" which was quite popular in Belgium those days. Great-grandma was already walking very slow then as Alzheimer's disease was starting to take it's toll.

Four generations in one picture - from left to right:
Greet Brusten, Hilda Sterckx, Anna Hennebicq and Sinita Linder

Great-grandmother Anna eventually moved into a retirement home where she passed away on November 24, 1992, about a month after her 83rd birthday.

Anna Van Thillo - Hennebicq (about 1985)

Grandmother Hilda told me much later, every time someone asked what her name was, great-grandma Anna proudly replied: "Anna Joanna Catharina Hennebicq. Like Catharina the Great, Empress of Russia."

While great-grandmother Anna definitely wasn't very tall, I always thought she really was great.

*

*           *

Wanneer ik werd geboren, waren er nog twee van mijn overgrootouders in leven, met name mijn twee overgrootmoeders aan moeders kant, Julia Verelst en Anna Hennebicq. Over Julia Verelst en haar echtgenoot Marcel Brusten schreef ik al eerder een blogbericht. Ik was nog maar vijf jaar toen overgrootmoeder Julia overleed en ik herinner me niet zo veel over haar. Ik heb echter nog duidelijke herinneringen aan overgrootmoeder Anna omdat zij pas overleed toen ik al elf jaar oud was. Ik herinner me nog hoe bedroefd ik was toen ik vernam dat ze was overleden. Haar dood was eigenlijk de aanleding dat ik mijn eerste stamboom maakte omdat ik meer over haar wou weten en ik herinner met dat ik vragen begon te stellen aan mijn moeder en alles opschreef.



Mijn twee overgrootmoeders aan moeders kant: Anna Hennebicq (links) en Julia Verelst (rechts)

Anna werd 109 jaar geleden geboren, op 25 oktober 1909 in de stad Antwerpen. Haar moeder was Maria Broeckx en haar vader Fernand Hennebicq. Het huwelijk tussen Maria en Fernand hield geen stand en ze scheidden officieel in 1913, vier dagen voor Anna's vierde verjaardag. De echtscheidingsakte toont dat het Fernand was die het hoederrecht kreeg over Anna. De Grote Oorlog begon minder dan een jaar later, in 1914. Ik beschik nog niet over informatie omtrent wat er met Anna en haar vader, Fernand, gebeurde tijdens de Grote Oorlog. Mijn grootmoeder vertelde me dat Fernand gedurende zijn leven gezondheidsproblemen had omwille van mosterdgas dat hij had geïnhalleerd tijdens de Grote Oorlog, echter, ik beschik over geen enkel document dat aantoont dat hij in het leger was tijdens de oorlog.


Wat ik zeker weet is dat Maria België verliet en verhuisde naar New York in augustus 1916, wanneer Anna nog zes jaar oud was en de oorlog nog volop aan de gang was in België. Ik ben op een schip manifest gestoten dat aantoont dat overgrootmoeder Anna in 1920 ook naar New York reisde op de leeftijd van elf jaar. Er is geen aanwijzing dat er nog andere familieleden mee reisden en ik ga ervan uit dat Anna naar Amerika reisde om haar moeder te gaan bezoeken. Het schip manifest vermeld dat de reis in feite werd betaald door haar moeder, die in 473 West 21st Street in New York City woonde, een adres in Chelsea, Manhattan. Verdere informatie vermeld in het schip manifest is de naam van de nonkel van Anna, met name Emile Fres die in de Hoogstraat 45 te Antwerpen woonde. Emile moet de echtgenoot zijn geweest van Joanna Broeckx, de jongere zus van Anna's moeder Maria.

Ellis Island in Upper New York Bay gezien vanaf Manhattan
Dit is waar zowel Anna Hennebicq als haar moeder Maria Broeckx aankwamen in New York

Zowel Anna als Maria keerden terug naar België en enkele jaren later huwde Anna met een weduwenaar met twee kinderen, mijn overgrootvader Louis Sterckx. Louis, die diamanthandelaar van beroep was, reisde naar Frankrijk met Anna, en in januari 1928 werd hun dochter, mijn grootmoeder Hilda, geboren in de Franse stad Rijsel. Jammer genoeg bestaat de geboorteakte niet meer omwille van een brand in het stadhuis. Anna's echtgenoot Louis overleed in april 1939 te Wommelgem, België.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, verhuisde Anna naar England om er te gaan werken in de keuken van een ziekenhuis. Het was daar dat ze vriendschap sloot met Jean Brusten, zus van mijn grootvader, Henri. Na de oorlog keerde Anna terug naar België en kreeg ze een tweede dochter, Godelieve, met een man die Edouard heette, maar die relatie bleef niet duren.

Uiteindelijk, huwde Anna opnieuw met een man die Arthur Van Thillo heette. Arthur werkte voor Otraco, een Belgisch transportbedrijf dat actief was in het toenmalige Belgisch Kongo. Voor zover ik heb begrepen werd Arthur naar Belgisch Kongo gestuurd om mee te helpen met de constructie van spoorwegen, maar ik heb nog geen enkel document tegengekomen betreffende zijn dagen in Afrika. In elk geval, Anna vloog mee met haar echtgenoot naar Belgisch Kongo en woonde er gedurende een tijd.

Arthur Van Thillo en Anna Hennebicq op hun huwelijksdag

Ik heb slechts een heel klein beetje informatie die mijn grootmoeder me heeft kunnen geven betreffende de tijd dat haar moeder in Afrika woonde. Arthur en Anna hadden een Afrikaanse dienaar die bij hen inwoonde en zijn naam was Albert. Terwijl er veel wandaden zijn voltrokken door Belgische kolonisten in Belgisch Kongo, hoop ik oprecht dat Albert een goed leven had en goed werd behandeld door alle Belgen die hij tegen kwam, inclusief mijn overgrootmoeder Anna en haar tweede echtgenoot, Arthur. Mijn grootmoeder zaliger, Hilda, vertelde met jaren geleden dat, alvorens Anna en Arthur terugkeerden naar België, Albert een houten buste van zichzelf uitkerfde gebruik makend van enkele spiegels en die buste vervolgens aan Anna en Arthur gaf als herinnering. Mijn grootmoeder heeft die buste bewaard tot de dag dat ze stierf...


Albert

Terwijl hij in Afrika woonde kreeg overgrootvader Arthur malaria. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie eist die ziekte wereldwijd elk jaar nog steeds 400.000 mensenlevens. Overgrootvader Arthur overleefde de ziekte en een deel van de behandeling bestond uit het drinken van tonic om voldoende van het koortswerend middel, kinine, binnen te krijgen.

Een van de weinige souvenirs van hun tijd in Afrika is een klein koperen beeld van een Afrikaanse vrouw.

Souvenir uit Congo

In België, woonden Anna en Arthur in Schilde in een alleenstaande woonst met wat perenbomen in de tuin. Overgrootvader Arthur overleed op 3 januari 1979 in Zoersel. Ik herinner me nog dat overgrootmoeder Anna een kleine hond had die ze "Bolleke" noemde. Tevens had overgrootmoeder de gewoonte om verpakkingslinten die waren gebruikt als decoratie van cadeautjes, aan de luster in de woonkamer te hangen. Toen ik mijn oudste broer een tijdje terug vroeg wat hij zich nog herinnerde van overgrootmoeder, vertelde hij me over haar E.T. halsketting. Ik was het helemaal vergeten, maar inderdaad, overgrootmoeder droeg steeds een halsketting met daaraan een kleine hanger van die beroemde alien, E.T.

Van links naar rechts: Anne-Mie Brusten, Arthur Van Thillo, Anna Hennebicq en Patricia Brusten
(foto waarschijnlijk genomen omstreeks 1969 in Wilrijk, België)

Toen overgrootmoeder tachtig werd in 1989, kwam de hele familie bij elkaar voor een verrassingsfeest. Ik was toen 8 jaar oud en zong het liedje "Anne" van Clouseau dat in die tijd nogal populair was. Overgrootmoeder stapte toen al erg traag vermits de Alzheimer ziekte haar tol begon te eisen.

Vier generaties in één foto - van links naar rechts:
Greet Brusten, Hilda Sterckx, Anna Hennebicq en Sinita Linder

Overgrootmoeder Anna woonde op het einde van haar leven in een rust- en verzorgingstehuis waar ze overleed op 24 november 1992, ongeveer een maand na haar 83ste verjaardag.

Anna Van Thillo - Hennebicq (omstreeks 1985)

Grootmoeder Hilda vertelde me veel later dat, telkens iemand vroeg hoe ze heette, overgrootmoeder Anna trots antwoorde: "Anna Joanna Catharina Hennebicq. Zoals Catharina de Grote, Keizerin van Rusland."

Hoewel overgrootmoeder Anna zeker niet erg groot was, vond ik haar altijd heel groots.

Tracing back the mothers line

March is Women's History Month and today is International Women's Day - so plenty of reasons to dedicate a post to some of the women in my family tree.
 

This time I'm starting in the mid-18th century...
 

Elisabeth Vereggen was possibly born about 1750. Closest potential match I was able to find so far is a baptism record of 1749 mentioning the baptism of "Elizabetha Vereggen", daughter of Jacobus Vereggen and Adriana Van den Boogaert.

 

Although I still have to find out more about Elisabeth, I know for sure that she married Antonius Van den Broek and they had at least one daughter called Maria Theresia Van den Broek who was born in 1779 in the village of Budel which was in the Generality Lands of the United Provinces of the Netherlands. More specifically in Brabant of the States, which was the northern part of the Duchy of Brabant.




Entry in baptism records relating to

the baptism of Maria Theresia Van den Broek in 1779

Maria Theresia's daughter, Elisabeth Quanten, was born in 1799, also in the village of Budel. By that time, however, the Dutch Republic had been succeeded by the Batavian Republic. Maria Theresia also gave birth to an additional three children - all boys.

 

Maria Theresia used to work on a farm, while her daughter Elisabeth first was a maidservant, then performed manual labour and eventually became day labourer on a farm.

Baptism of Elisabeth Quanten in August 1799

While the baptism record of Elisabeth Quanten shows that she was born illegitimately, she was recognized by her father from the very beginning. In 1828, Elisabeth Quanten had a daughter called Joanna Schreurs, in the village of Sint-Huibrechts-Lille, which, at that time, was in the United Kingdom of the Netherlands.

Birth of Joanna Schreurs in 1828

Joanna was the oldest of five children as she had two youngers brothers and two younger sisters. When Joanna was four year old, her grandmother, Maria Theresia died, aged 52.

 

Joanna Schreurs, who performed manual labour for a living, had six children, three boys and three girls. The youngest daughter was Johanna Herteleer. Johanna was born in 1869 in the village of Hamont, meaning she was the first one of the female line to be born after the Belgian independence and thus in the Kingdom of Belgium.



Birth of Johanna Herteleer in 1869



Three years before Johanna was born, her grandmother Elisabeth had passed away aged 67 in her house in Hamont. On her death record, her last name was spelled as Kwanten which is phonetically exactly the same as Quanten.

 

Death record of Elisabeth Quanten in 1866

 

Johanna Herteleer was the first woman in this line to have had a right to vote, but only on municipal level... She worked as a market vendor and died in the early 1930's when she was about 64 years old.

 

Johanna's oldest daughter was Maria Broeckx (born in 1893) and was the mother of my great-grandmother Anna Hennebicq (born in 1909) and grandmother of my maternal grandmother, Hilda Sterckx. All three of them were allowed to vote in all elections - so including federal elections - only from 1948 onwards.

 

My grandmother told me many years ago that she remembered her great-grandmother, Johanna Herteleer, wearing a long black dress and a white, lace bonnet. She would sit in her rocking chair and the children from the neighbourhood would come and sit all around her and ask for her to tell stories from long time ago...

 

Three generations :

Hilda Sterckx (standing left) and Anna Hennebicq (standing right)

with Maria Broeckx (sitting)

 

While I already wrote a post about great-great grandmother Maria Broeckx, I still have to write more about my grandmother Hilda and my great-grandmother Anna. I will do that in later blog posts because I have so much to tell about these remarkable women.

My mother, Patricia Brusten, with her mother, Hilda Sterckx

 

And then of course - after this long history - I obviously have to add my own mother, Patricia Brusten, to the list. I know she will be reading this post with great interest. And of course this post is also largely dedicated to her.

 

So these are the women, traveling back about 270 years all along my maternal line...

 

I've read that mitochondrial DNA (mDNA) is exclusively maternally inherited. Well I can genuinely say I'm proud to be part of this gene pool. 

 

*

*   *

 

 

 

Maart is Women's History Month en vandaag is het daar bovenop Internationale Vrouwendag - genoeg redenen dus om een blogbericht te wijden aan enkele vrouwen in mijn stamboom...

 

Elisabeth Vereggen werd waarschijnlijk geboren omstreeks 1750. De meest waarschijnlijke "match" die iheb kunnen vinden is een doopregistratie van 1749 die de doop vermeld van "Elizabetha Vereggen", dochter van Jacobus Vereggen en Adriana Van den Boogaert.

 

Hoewel ik nog meer moet te weten komen over Elisabeth, weet ik zeker dat ze gehuwd was met Antonius Van den Broek en dat ze ten minste een dochter hadden die Maria Theresia Van den Broek heette en die was geboren in 1779 in het dorp Budel dat zich in de Generaliteitslanden van de Republiek der Verenigde Nederlanden bevond. Meer specifiek in Staats-Brabant, dat zich in het noorden van het hertogdom Brabant bevond.

Doopregistratie van Maria Theresia Van den Broek in 1779

De dochter van Maria Theresia was Elisabeth Quanten, geboren in 1799, ook in het dorp Budel. Tegen dan was de Republiek der Verenigde Nederlanden echter opgevolgd door de Bataafse Republiek. Maria Theresia kreeg nog drie kinderen - allemaal jongens.

 

Maria Theresia was akkerbouwsterterwijl haar dochter Elisabeth eerst dienstmeid was, dan handwerkster was en uiteindelijk dagwerkster werd.

Doop van Elisabeth Quanten in augustus 1799

Terwijl uit de doopregistratie van Elisabeth Quanten blijkt dat ze onwettig geboren was, werd ze wel reeds erkend door haar vader. In 1828 kreeg Elisabeth Quanten een dochter die ze Joanna Schreurs noemde en die werd geboren in het dorp Sint-Huibrechts-Lille, dat, in die tijd, in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden gelegen was.

Geboorte van Joanna Schreurs in 1828

Joanna was de oudste van vijf kinderen en had twee jongere broers en twee jongere zussen. Wanneer Joanna vier jaar oud was overleed haar grootmoeder, Maria Theresia, op de leeftijd van 52 jaar.

 

Joanna Schreurs, die dagwerkster was, kreeg zes kinderen, drie jongens en drie meisjes. De jongste dochter was Johanna Herteleer. Johanna werd geboren in 1869 in het dorp Hamont, wat betekent dat ze eerste in de vrouwelijke lijn was die werd geboren na de onafhankelijkheid van België.



Geboorte van Johanna Herteleer in 1869



Drie jaar voor Johanna werd geboren, was haar grootmoeder Elisabeth overleden op de leeftijd van 67 jaar in haar woning in Hamont. Op haar overlijdensbericht werd haar familienaam nu gespeld als Kwanten wat fonetisch natuurlijk overeenkomt met Quanten.

 



Overlijdensregistratie van Elisabeth Quanten in 1866



 

Johanna Herteleer was de eerste vrouw in deze lijn die het recht had om te stemmen, doch, enkel in gemeenteraadsverkiezingen... Ze werkte als marktkraamster en overleed begin de jaren 1930 wanneer ze ongeveer 64 jaar oud was.

 

De oudste dochter van Johanna was Maria Broeckx (geboren in 1893) en was de moeder van mijn overgrootmoeder Anna Hennebicq (geboren in 1909) en grootmoeder van mijn maternele grootmoeder, Hilda Sterckx. Zij hadden alledrie stemrecht - ook in federale verkiezingen - maar pas vanaf 1948...

 

Mijn grootmoeder vertelde me jaren geleden hoe ze zich herinnerde dat haar overgrootmoeder Johanna Herteleer, meestal een lang zwart kleed droeg en een wit kapje op haar hoofd had. Ze zat in haar schommelstoel terwijl de kinderen uit de buurt rond haar kwamen zitten en haar vroegen om nog eens verhalen te vertellen over vroeger. 

Drie generaties :

Hilda Sterckx (staand links) en Anna Hennebicq (staand rechts)

met Maria Broeckx (zittend)

 

Terwijl ik al een bericht schreef over bet-overgrootmoeder Maria Broeckx, moet ik wat schrijven over mijn grootmoeder Hilda en mijn overgrootmoeder Anna. Ik zal dat in toekomstige blogberichten doen omdat ik veel te vertellen heb over deze opmerkelijke vrouwen.

Mijn moeder, Patricia Brusten, met haar moeder, Hilda Sterckx

 

En dan natuurlijk - na deze lange geschiedenis - moet ik uiteraard mijn eigen moder, Patricia Brusten, toevoegen aan deze lijst. Ik weet dat ze deze blog leest met veel interesse en uiteraard is dit bericht grotendeels ook bijzonder aan haar opgedragen.

 

Dat zijn dus de vrouwen, ongeveer 270 jaar terugreizend in de tijd, langs mijn maternele lijn...

 

Ik heb gelezen dat mitochondriaal DNA (oftewel mDNA) exclusief wordt doorgegeven door vrouwen aan hun kinderen. Wel, ik kan oprecht zeggen dat ik trots ben om deel uit te maken van deze genenpoel. 

 

Warrant Officer Joseph Hennebicq (1916) - Part 1

Today, November 11, is Armistice Day in Belgium, marking the ending of the Great War. That's why I decided to write one more blog post relating to yet another relative who fought in the Great War, my great-great grand uncle Joseph Hennebicq.

Joseph was born in the city of Antwerp on October 6, 1883 to Maria Jansegers. No father was mentioned on the birth certificate and Joseph carried the Jansegers last name. In 1888, when Joseph was five years old, Maria married a Warchin native named Antoine Hennebicq. On the marriage certificate is mentioned that Antoine officially recognized the child as his own. At that time, Joseph's last name was changed to Hennebicq.

Shortly before Joseph turned seven, in September 1890, Maria and Antoine had a second child. Another son they called Fernand and who is my great-great grandfather. During those days father Antoine was working as a white collar at the national railroad company in Antwerp.

In 1905, when Joseph was twenty two years old, his father died being just 43 years old. Other than that Joseph got married to a woman named Anna De Keersmaker, I don't have a lot of information about his personal life.

While being in the Army, Joseph climbed up to the rank of Warrant Officer (Adjudant).

In January 1916, Joseph was in charge of works being performed by his plattoon at the cemetery of Poelkappelle in Belgium. As they were busy burrying fallen fellow soldiers, a German grenade exploded and Joseph got wounded. Despite his condition, immediately after having been under fire, Joseph had the works continued and only returned back to the base after he had made sure that al works had been conducted as scheduled.

For this show of "courage and persistance" being in charge of a team performing works while under enemy attack Joseph was awarded the title of Knight in the Order of Leopold II and a War Cross.

He was taken to the military hospital Sint Rijckers on January 31, 1916. Because of the pieces of shred metal that had wounded him, Joseph got Tetanus (or "Lock jaw"). It was this complication that eventually resulted in Joseph's death a little over two weeks later, on February 10, 1916.

Joseph was burried at a plot for fallen Belgian soldiers at the municipal cemetery of Bourbourg in France, where his grave marker can still be found today, a hundred years after the facts.

Grave of Adj. Joseph Hennebicq in Bourbourg, France

Belgian military plot at municipal cemetery of Bourbourg, France

Finding Private Edouard Broeckx (1918)

As we are approaching November 11, Armistice Day in Belgium, I wanted to dedicate a blog post to my great great grand uncle, soldier Edouard Broeckx.
 

On August 14, 1986 Edouard was born as the second of three children from my 3-times great grandparents Hendrik Broeckx and Joanna Herteleer. Before his birth, his parents were living in the Belgian city of Mol where father Hendrik was a painter. But then, when Edouard was just two weeks old, the family moved to the city of Antwerp. His baby sister Joanna was born in Antwerp, when Edouard was two and a half years old. His older sister Maria was five years old then.

On August 4, 1914, only ten days before Edouard reached the age of 18, German forces invaded neutral Belgium and only two months later, Edouard stopped his job as a mechanic and joined the Belgian army. Edouard was active in the army for almost the entire duration of the Great War. Only from the very end of March 1917 untill mid-July 1917 he spent three and half months in a hospital, to return to the trenches after he recovered.
 

During the last weeks of the Great War, in the morning of September 28, 1918, the Belgian Army started a liberation offensive. One of the first goals was to take back the town of Houthulst in the province of West Flanders. The point of departure was a little village called Kippe which is about one mile to the north of Ypres. At 2.30 AM Belgian artillery started shooting the German troops. The shooting lasted for three ours before the Belgian troops started moving further. Another thirty minutes later Edouard got killed by hostile fire, in the village of Merkem, as heavy fighting continued.

Only four days later, on October 3, 1918, Edouard was burried in a temporary grave at about 27 yards from the road between Kippe and Nachtegaal. Many soldiers were later exhumed to be moved to their final resting places, however, for unknown reasons, the grave of Edouard could no longer be found...

In May of 1920, the following letter was sent to my 3-times great-grandmother by the Belgian Army:

 

Dear Mrs. Broeckx,

 

I have the honour to inform you that your mourned son, soldier Broeckx Edouard of the 3rd line regiment, who fell gloriously on the Field of Honour, will be included in an upcoming Royal Decree, by which he will posthumously be awarded the Cross of Knight in the Order of Leopold II with Palm, as well as a War Cross. As soon as this Decree is published in the Belgian Offical Gazette, these decorations will be handed over to you during an upcoming official ceremony.

 

 

On August 2, 1922, my 3-times great grandfather, Hendrik, sent a letter to the Belgian Army to ask why they still had not been able to find the remains of his son. He also asked if perhaps there had been a mix up with Corporal Jan Broeckx who had been burried at the Antwerp cemetery Schoonselhof, however, the army responded that this did not appear to be the case. 



Grave of Corp. Jan Broeckx in Antwerp

Corp. Jan Broeckx was a native from the city of Turnhout and was born as a son of a shoe maker in December 1894. At the time of his birth, his family had already been living in Turnhout for at least fifty years, meaning that there is no closeby relation with the family of Edouard Broeckx that came from the Belgian city of Mol.

The searching for the grave of Edouard continued, and even Edouard's father attended several search actions in February and March 1923. Sadly, the grave was never found again and a death certificate was eventually issued in the second half of 1923.

 

Schoonselhof Cemetery in Antwerp, Belgium

I haven't found any records mentioning possible reasons why the grave of Edouard couldn't be found. Maybe he was actually exhumed but not properly identified. Perhaps Edouard is amongst the many unidentified soldiers burried in Antwerp...



Four unknown soldiers burried in Antwerp, Belgium

The city of Antwerp did erect a memorial in honour of the Belgian soldiers burried at the Schoonselhof Cemetery.

Memorial in honour of the WWI soldiers burried in Antwerp



Now if we return to September 1918, one day after Edouard Broeckx died on the battlefield, the Belgian army had advanced from Merkem to Houthulst and was able to recapture the forest there, however, not without suffering a lot of casualties. As silent witnesses of the battles in and around Houthulst, stand the many headstones in the Belgian Military Cemetery in Houthulst. Also there, several unknown soldiers have been burried. Perhaps Edouard was one of the soldiers who eventually got interred at the Houthulst cemetery... 



Map showing the locations of Merkem and Houthulst

One name that particularly caught my attention at that cemetery was that of Corp. Albert Hennebicq, because Edouard's older sister Maria, had married a man called Ferdinand Hennebicq, who was my great-great grandfather. The quite rare Hennebicq name will be a topic of a later blog post.

 

Belgian WWI Cemetery in Houthulst, Belgium

 

I can already add that I have not yet been able to find a family relationship between Edouard's brother-in-law, Ferdinand Hennebicq, and this Corp. Albert Hennebicq, although both Hennebicq men did have ancestors living in the same small region in the Walloon province of Hainaut, near the city of Tournai wich could be an indication that they were in fact related.

Corporal Albert Hennebicq, a 25 year old native of Saint-Sauveur in the Belgian province of Hainaut, died only one day later than Edouard Broeckx, on September 29, 1918 during the end offensive of Passchendaele, which was a little to the southeast of Houthulst. 



Grave of Corporal Albert Hennebicq





As I was trying to find more information on Edouard Broeckx, I did come across a picture of a Belgian WWI soldier who was named Edouard A. Broeckx and who lived in the village of Hoboken, just to the south of Antwerp.



Edouard A. Broeckx of Hoboken, Belgium



 

There are quite a lot of indications that this Edouard A. Broeckx from Hoboken was not the same person as my great-great grand uncle Edouard Broeckx, but still I decided to also include the picture of Edouard A. Broeckx here. Perhaps at some point in time I will figure out if the two gentlemen were actually related to each other.

 

I know my 3-times great-grandparents must have been devastated by the loss of their only son at such a young age. It must have been difficult for them to not be able to visit a grave. Maybe they re-visited the grave of Corp. Jean Broeckx instead, still hoping that it was in fact their son who had been burried there...

 

 

 

 

*

*      *