On the last day of Women's History Month, I want to share a letter written by my great-great grandmother, Joanna De Lelie, from a German prisoner camp, today exactly a hundred years ago...
In 1918, the 31st of March was Easter Sunday. Earlier that year, President Woodrow Wilson had given a speech before Congress, outlining fourteen points to be used for peace negotiations. As the 7th point he stated: "Belgium, the whole world will agree, must be evacuated and restored, without any attempt to limit the sovereignty which she enjoys in common with all other free nations. No other single act will serve as this will serve to restore confidence among the nations in the laws which they have themselves set and determined for the government of their relations with one another. Without this healing act the whole structure and validity of international law is forever impaired".
This fourteen Points speech was partly inspired on a note written by Pope Benedict in August 1917. In the book "The Modern Papacy, 1798 - 1995" by Frank Coppa is stated that the New York Times reported that, in his Easter message to the United States of May 1918, Pope Benedict expressed the hope for a lasting settlement and the creation of a new organization of peoples and nations aspiring to be a nobler, purer and kinder civilization.
This desire for peace lived very strongly amongst the Belgian population. Newspapers dedicated many articles to praising peace. Also in the letters written by great-great grandmother Joanna, this hope and desire very clearly surfaces.
 |
| Great-great grandmother Joanna De Lelie |
She was arrested as she had been smuggling mail for the Belgian army and, after detention in an Antwerp prison, was deported to a German prisoner camp. The family, and particularly Joanna's sisters, took over the care over her three children.
31 - 3 - 1918
My dearest children, father and sisters and family, I am still in the best of health and hope for you all the same as I'm trying to stay brave and patient. I do think a lot about my children. Now it is Easter and then the first communion of my dear little son. It is sad, but they are being well taken care of by our Josephine. Father, do they sometimes ask about me? I think they do. And sisters, I have received two packages in total, from the city and from the Red Cross, but I do receive only little news from all of you. I have so many sisters and family, and you all have my adress, right? Not that they have to send anything other than courage and patience. The last day will come and then we will celebrate a wonderful Easter. So father, take good care of your health and my sisters and children too en my greetings to Netje and Mother Vin.
The day of freedom is near.
Your daughter, Netje
*
* *
Op de laatste dag van Women's History Month had ik een brief willen delen die mijn over-overgrootmoeder, Joanna De Lelie schreef vanuit een Duits gevangenenkamp, vandaag exact honderd jaar geleden...
Op 31 maart 1918 was het Pasen. Eerder dat jaar had President Woodrow Wilson in een toespraak voor het Congres, veertien punten aangehaald die konden worden gebruikt als basis voor vredesonderhandelingen. Als 7de punt stelde hij: "De hele wereld zal ermee instemmen, dat België moet worden ontruimd en heropgebouwd, zonder enige poging om haar soevereiniteit te beperken die het zoals alle andere vrije naties geniet. Geen enkele andere handeling zal dienen, zoals dit zou dienen, om het vertrouwen van de naties te herstellen in de wetten die ze voor zichzelf hebben vooropgesteld en bepaald voor het onderhouden van hun onderlinge relaties. Zonder deze helende handeling, is de hele structuur en geldigheid van internationaal recht, voorgoed aangetast".
Deze veertien punten toespraak was deels gebaseerd op een brief van Paus Benedictus van augustus 1917. In het boek "The Modern Papacy, 1798 - 1995" van Frank Coppa wordt gesteld dat The New York Times schreef dat Paus Benedictus in zijn Paasboodschap van mei 1918 aan de Verenigde Staten zijn hoop uitdrukte op een blijvende schikking en de creatie van een nieuwe organisatie van volken en naties "die nastreven een meer nobele, een meer pure en een meer vredelievende beschaving te zijn".
Dit verlangen naar vrede leefde bijzonder sterk bij de Belgische bevolking. In kranten werden veel artikels besteed aan lofzangen voor vrede. Ook in de brieven van betovergrootmoeder Joanna, komt deze hoop, dit verlangen steeds weer overduidelijk naar boven.
Zij werd gearresteerd omwille van brievensmokkel voor het Belgische leger en na een tijd opsluiting in de gevangenis van Antwerpen, weggevoerd naar een Duits gevangenenkamp. De zorg voor haar drie kinderen nam de familie op zich; voornamelijk de zussen van Joanna.
Op 31 maart 1918 was het Pasen. Eerder dat jaar had President Woodrow Wilson in een toespraak voor het Congres, veertien punten aangehaald die konden worden gebruikt als basis voor vredesonderhandelingen. Als 7de punt stelde hij: "De hele wereld zal ermee instemmen, dat België moet worden ontruimd en heropgebouwd, zonder enige poging om haar soevereiniteit te beperken die het zoals alle andere vrije naties geniet. Geen enkele andere handeling zal dienen, zoals dit zou dienen, om het vertrouwen van de naties te herstellen in de wetten die ze voor zichzelf hebben vooropgesteld en bepaald voor het onderhouden van hun onderlinge relaties. Zonder deze helende handeling, is de hele structuur en geldigheid van internationaal recht, voorgoed aangetast".
Deze veertien punten toespraak was deels gebaseerd op een brief van Paus Benedictus van augustus 1917. In het boek "The Modern Papacy, 1798 - 1995" van Frank Coppa wordt gesteld dat The New York Times schreef dat Paus Benedictus in zijn Paasboodschap van mei 1918 aan de Verenigde Staten zijn hoop uitdrukte op een blijvende schikking en de creatie van een nieuwe organisatie van volken en naties "die nastreven een meer nobele, een meer pure en een meer vredelievende beschaving te zijn".
Dit verlangen naar vrede leefde bijzonder sterk bij de Belgische bevolking. In kranten werden veel artikels besteed aan lofzangen voor vrede. Ook in de brieven van betovergrootmoeder Joanna, komt deze hoop, dit verlangen steeds weer overduidelijk naar boven.
|
| Betovergrootmoeder Joanna De Lelie |
Zij werd gearresteerd omwille van brievensmokkel voor het Belgische leger en na een tijd opsluiting in de gevangenis van Antwerpen, weggevoerd naar een Duits gevangenenkamp. De zorg voor haar drie kinderen nam de familie op zich; voornamelijk de zussen van Joanna.
31 - 3 - 1918
Allerliefste kinderen, vader en zusters en familie, ik ben nog altijd in de beste gezondheid en hoop van u allen het zelfde zoals ik moedig en geduldig tracht te blijven. Ik denk wel veel aan mijn kinderen. Nu is het Pasen en dan de eerste communie van mijn lief zoontje. Het is wel droevig, maar ze worden goed verzorgd door ons Josephine. Vader, vragen ze soms naar mij? Ik denk van wel. En zusters, ik heb nu in totaal twee pakjes ontvangen van het stad en van het Rode Kruis, maar ik krijg weinig nieuws van u allen. Ik heb zo veel zusters en familie, en jullie hebben toch allemaal mijn adres? Niet dat zij iets moeten zenden, enkel moed en geduld. De laatste dag zal komen en dan zullen wij een zalige Pasen vieren. Dus vader, zorg goed voor uw gezondheid en mijn zusters en kinderen ook en veel beste wensen aan Netje en aan Moeder Vin.
Den dag van vrijheid is nabij.
Uw dochter, Netje
Van deze brief krijg je een krop in de keel. Het verlangen naar haar kinderen en familie is heel erg voelbaar.
ReplyDeleteEen aangrijpend stuk familiegeschiedenis.