Refugees (1914)

Before the year is over, I would like to post one more family history blog. One important reason is because, after I learned that our best known family historian, August Van Minnebruggen passed away last year, I had promised to write another blog post on the history of the Van Minnebruggen family. August himself was a retired history teacher and had conducted very elaborate research on the origins of the Van Minnebruggen family name. In order to share his findings with the entire family, he wrote a big book about it in 1997 and printed enough copies for every branch of the Van Minnebruggen family to have one in their possession.

August and me were definitely not closely related. In fact, you'd have to travel back many generations before reaching our common ancestors. Either way, I paid him a visit about thirteen years ago and that was in fact the only time we ever met. He was so passionate about history in general and knew so many stories about the family and the area where they had lived... When I told him I was a genealogist, just like him, he corrected me: "I'm a historian, but not a genealogist". I've been calling myself a family historian ever since, trying to connect facts, stories, historical background and pictures in the right context to bring the history of our family to life. I've always been incredibly thankful for all the work that has been done by August in mapping our family tree and citing all the sources. At the same time, August left me with quite the challenge to find information which was not already uncovered and included in his book.

The first time I managed to find some new information, I wrote a blog post about it. That was actually the very first blog post I wrote in this blog, which was about soldier Arthur Van Minnebruggen who died in the Great War on September 12, 1914. What I didn't notice before is that, in his book, August wrote a word of thanks to Louisa Van Minnebruggen, who was in fact the sister of Arthur, since Louisa had helped August quite a bit in gathering information about the Van Minnebruggen family... So, as a tribute to August, but also to Louisa and Arthur, I will turn back to 1914 and share some newly uncovered facts...

After Arthur died on September 12, 1914, German troops continued to advance south through Belgium in execution of the Schlieffen Plan for further invasion of Belgium and, ultimately of France. The Belgian Army, however, conducted a third sortie from Antwerp to attack German troops at the very end of September 1914, after which the German army initiated an attack against the Belgian city of Antwerp.

On the night of October 7th, very heavy bombardments on the city were started. There was absolute chaos in the burning city as thousands of people were trying to flee and there were fires everywhere. On October 9th, 1914, Antwerp Mayor Jan De Vos signed the Convention of Kontich by which Antwerp was surrendered.

Message from the German army to the Belgian population:
Citizens will not be harmed and property will be respected, but if there is opposition,
your beautiful city might be destroyed...

On October 9th, 1914, Louisa Van Minnebruggen, 22 years old at the time, was living with her parents Louis Van Minnebruggen and Rosalia Nagels and her youngest brother, Jules (who had turned eighteen just two months earlier) in the village of Berchem bordering the city of Antwerp on the south side. The very heavy bombardments on Antwerp were the reason for thousands of people to flee north, out of Antwerp, to the Netherlands, since the Netherlands had kept neutrality and had not been invaded by German troops.

Also Louis and Rosalia packed some of their belongings and fled with their family to the Dutch city of Tilburg, along with thousands of other Belgian citizens. The record I found in the Tilburg city archives not only lists their names, but also shows the name of a lady named Francisca Nagels. After I looked up the birth records of both Rosalia Nagels and Francisca Nagels, I was able to confirm that they were in fact sisters, since both their birth records list the names of their parents as Josephus Nagels and Maria Theresia Laumans.

Also listed on the record I found in the Tilburg city archives, are the names of Theophiel Goyvaerts, who was Francisca's husband, as well as the names of her sons, René and Laurent Goyvaerts.

Registry of temporary residents

While the city of Tilburg was totally overwhelmed with train after train of Belgian refugees arriving, the local population took these refugees into their homes and gave them food and clothes.

Many Belgians returned to Belgium already within a matter of days, one reason being that local authorities in the Netherlands very quickly stopped any financial support for Dutch families that were providing housing to Belgian refugees.

Already on October 16, 1914, the mayor of Tilburg issued a statement urging Belgian refugees to return to (occupied) Belgium "now that a return was possible".

Statement by the mayor Tilburg, urging Belgian refugees to return to Belgium

I don't know when, but also Louis and Rosalia returned to Belgium with their two children, Louisa and Jules. Regrettably, Louis Van Minnebruggen didn't live to see the end of the Great War since he died on May 15, 1917 at the age of 53.

A small announcement was published in the newspaper mentioning both the death of Louis Van Minnebruggen and that of his son, Arthur Van Minnebruggen. The announcement also mentions that the information about the death of Louis was provided by René Govaerts - this is very likely René Goyvaerts, son of Francisca Nagels.

Death announcement for both Louis and Arthur

During the Great War, tens of thousands of people fled from Belgium, to other countries such as the Netherlands, France, England or even the United States of America. Among those refugees, were many of my relatives, to name a few:
- Maurice Van Bladel - fled to Rotterdam, Netherlands;
- Marieke Brusten - fled to the Netherlands with her two sons;
- Maria Victoria Hendrickx - fled to Rouen, France;
- Maria Broeckx - fled to New York City in the United States; 

- my great-great grandparents Henri Brusten and Maria Jonckers fled to England with their family...

I will close this post by saying thank you to any nation, past and present, allowing civilians to find refuge, when their life is turned upside down.

*

*          *

Voordat het jaar voorbij is, zou ik graag nog één post publiceren. Eén van de redenen daarvoor is dat ik vorig jaar, na het overlijden van onze bekendste familiehistoricus, August Van Minnebruggen, heb beloofd om nog eens een blogbericht over de familie Van Minnebruggen te schrijven. August was zelf een gepensioneerde leerkracht geschiedenis en had heel uitgebreide opzoekingen uitgevoerd om de oorsprong van de Van Minnebruggen naam te onderzoeken. Teneinde zijn bevindingen te delen met de ganse familie, schreef hij een dik boek in 1997 en liet daarvan voldoende kopieën maken zodat elke tak van de familie Van Minnebruggen over een exemplaar kon beschikken.

August en ik waren absoluut geen nauwe verwanten. In feite moet je best wel wat generaties teruggaan in de tijd om onze gezamenmlijke voorouders te vinden. Desalniettemin bracht ik hem ongeveer dertien jaar geleden een heel kort bezoekje en dat was in feite ook de enige keer dat we elkander hebben ontmoet. Hij was enorm gepassioneerd over geschiedenis in het algemeen en kende  veel verhalen over de familie en de streek waar zij hadden gewoond... Wanneer ik hem zei dat ik, net als hem een genealoog was, corrigeerde hij me: "Ik ben een historicus, maar geen genealoog".

Sindsdien noem ik mezelf steevast een familiehistoricus die probeert feiten, verhalen, historische achtergrond en foto's in de juiste context te brengen om zo de geschiedenis van onze familie tot leven te brengen. Ik ben altijd enorm dankbaar geweest voor al het werk dat August heeft verricht om onze stamboom in kaart te brengen en daarbij altijd de geraadpleegde bronnen te citeren. Tegelijkertijd heeft August wel een grote uitdaging gelaten om nog informatie te vinden die al niet in zijn boek is opgenomen.

De eerste keer dat ik erin geslaagd was nieuwe informatie te vinden, heb ik er een kort blogbericht over geschreven. In feite was dat het allereerste bericht dat ik in deze blog heb gepubliceerd en dat ging over soldaat Arthur Van Minnebruggen die overleed in de Grote Oorlog op 12 september 1914.

Wat ik nog niet eerder had opgemerkt, was dat August in zijn boek een dankwoord richtte aan Louisa Van Minnebruggen, die in feite de zus was van Arthur, omdat Louisa had geholpen bij het verzamelen van heel wat informatie over de familie Van Minnebruggen... Daarom, als eerbetoon aan August, maar ook aan Louisa en Arthur, keer ik nog eens terug naar 1914 om nog eens niet eerder gepubliceerde informatie over enkele familieleden te delen...

Na het overlijden van Arthur, op 12 september 1914 tijdens de tweede uitval uit Antwerpen, bleef het Duitse leger verder naar het zuiden trekken, ten uitvoer van het Schlieffen Plan, voor de verdere invasie van België en, vervolgens, van Frankrijk. Het Belgisch leger voerde echter nog een derde uitval uit vanuit Antwerpen op het einde van de maand september, waarna de Duitse troepen een aanval inzetten op de stad Antwerpen.

In de nacht van 7 oktober werden bijzonder zware bombardementen op de stad uitgevoerd. Er heerste absolute chaos in de brandende stad vermits duizenden mensen op de vlucht trachtten te slaan en er overal branden heersten. Op 9 oktober 1914 ondertekende de Antwerpse burgemeester Jan De Vos met de Conventie van Kontich de overgave van Antwerpen.

Bericht van het Duitse leger aan de inwoners van Antwerpen

Op 9 oktober 1914, woonde Louisa Van Minnebruggen, die 22 jaar oud was, bij haar ouders Louis Van Minnebruggen and Rosalia Nagels, samen met jaar jongste broer, Jules, die net twee maanden geleden achttien jaar was geworden. Het gezin woonde in het dorp Berchem dat aan het zuiden van de stad Antwerpen grenst. De bijzonder zware bombardementen op Antwerpen waren de reden dat duizenden bewoners naar het noorden vluchtten, richting het neutrale Nederland, waar het Duitse leger niet was binnengevallen.

Ook Louis en Rosalia pakten wat spullen bij elkaar en vluchtten met hun gezin naar het Nederlandse Tilburg, samen met duizenden andere Belgische burgers. Het archiefdocument dat ik heb gevonden in het Tilburgs stadsarchief toont niet enkel hun namen, maar toont ook de naam van een dame die Francisca Nagels noemde. Nadat ik de geboorteakten van zowel Rosalia Nagels als van Francisca Nagels heb opgezocht, kan ik bevestigen dat zij inderdaad zussen waren, omdat hun beider geboorteakten de namen van Josephus Nagels en Maria Theresia Laumans vermelden als ouders.

Ook op dit archiefstuk staan de namen van Theophiel Goyvaerts, die de echtgenoot was van Francisca, en van haar twee zonen, René en Laurent Goyvaerts.

Registratie van tijdelijke bewoners

Terwijl de stad Tilburg compleet werd overrompeld door stroom aan treinen met Belgische vluchtelingen, vingen de lokale bewoners deze vluchtelingen op in hun huizen en bezorgden hen voedsel en kledij.

Veel Belgen keerden reeds na enkele dagen terug naar België. Eén reden daarvan was dat lokale authoriteiten zeer snel stopten met het verschaffen van enige financiële bijstand aan mensen die huisvesting verschaften aan Belgische vluchtelingen.

Reeds op 16 oktober 1914 publiceerde de burgemeester van Tilburg een verzoek om de Belgische vluchtelingen ertoe aan te zetten huiswaarts te keren naar (het bezette) België, "nu terugkeer mogelijk is".

Verzoek van de burgemeester van Tilburg, om Belgische vluchtelingen aan te sporen huiswaarts te keren

Ik weet niet precies wanneer, maar ook Louis en Rosalia keerden terug naar België met hun twee kinderen, Louisa en Jules. Jammer genoeg leefde Louis Van Minnebruggen niet lang genoeg om het einde van de Grote Oorlog mee te maken, vermits hij overleed op 15 mei 1917 op de leeftijd van 53 jaar.

Er werd slechts een korte mededeling in de krant gepubliceerd waarin zowel het overlijden van Louis Van Minnebruggen als dat van zijn zoon, Arthur Van Minnebruggen, werd aangekondigd. De informatie omtrent het overlijden van Louis zou zijn aangeleverd door René Govaerts - allicht is dit René Goyvaerts, de zoon van Francisca Nagels.

Overlijdensbericht voor zowel Louis als Arthur

Tijdens de Grote Oorlog vluchtten tienduizenden mensen weg uit België naar andere landen zoals Nederland, Frankrijk, Engeland of zelfs de Verenigde Staten van Amerika. Onder deze vluchtelingen waren veel familieleden, om er maar enkele te noemen:
- Maurice Van Bladel - gevlucht naar Rotterdam, Nederland;
- Marieke Brusten - gevlucht naar Nederland met haar twee zonen;
- Maria Victoria Hendrickx - gevlucht naar Rouen, Frankrijk;
- Maria Broeckx - gevlucht naar New York City in de Verenigde Staten van Amerika; 

- mijn over-overgrootouders Henri Brusten en Maria Jonckers - gevlucht naar England met hun gezin

Ik sluit dit blogbericht af met een woord van dank aan gelijk welke natie die onderdak (heeft) verschaft aan elke vluchteling waarvan het leven ondersteboven is gekeerd.

Remembering Warrant Officer J. Hennebicq - Part 2

Today, November 11, we commemorate the hundredth anniversary of the ending of the Great War in Belgium. Two years ago I posted on November 11, 2016 a blog post about great-great grand uncle Joseph Hennebicq. In that year it was 100 years ago that Joseph passed away from injuries sustained at the front line. Joseph was burried in Bourbourg, France, where his grave can still be found today.

 

On Friday July 28, 1916 the following article was published in the Flemish newspaper "Het Vlaamsche Nieuws":

 

"Yesterday July 27 1916 a commemorative service was held in honor of Mr. Joseph Hennebicq, warrant officer with the fortress militia, Knight in the Order of Leopold, killed on the field of honor, in France, in the month of February 1916.

 

The small church was completely full. Apart from many relatives, the service was attended by several authorities such as the Governor of the province, Mr. Leclef and Mr. Ryckmans, senators, Mr. Henderickx, representative, Mr. Cleyhens, pastor dean of the O.-L.Vrouwkerk; Mr. De Winter, Chairman of the Court, Mr. Heimburger and Mr. Coeckx, generals; Mr. De Smet, commissary of the police of the 4th district; Mr. Deronge, adjunkt-overseer of the 4th district.

 

Mr. Joseph Hennebicq, 33 years of age, was married and leaves behind two children. Het was a police officer - clerk of the 4th district and was known for being very alert, active and a competent clerk who was at the beginning of a beautiful career. He is mourned by his superiors and his colleagues. Mr. Senator Leclef, who apologized for the absence of mayor De Vos, held a speech that moved all who were present".

 

Also in another newspaper "L'Echo Belge", which was published in Amsterdam, a similar article appeared in French on Friday, August 11, 1916:

 

"On vient de célébrer en l'église de Sainte-Walburge un service solennel à la mémoire de M. Joseph Hennebicq, adjudant sous-officier de l'artillerie de siège, chevalier de l'ordre de Léopold, tombé au champ d'honneur. L'église était bondée. Parmi les assistants, toutes les autorités civiles, le gouverneur de la province en tête, les sénateurs et représentants que se trouvent à Anvers, le président du tribunal de première instance, les hauts dignitaires retraités de l'armée belge, les hauts fonctionnaires de la police, etc., etc.

M. Hennebicq, qui est mort âgé de 33 ans, était marié et laisse deux enfants. Il était avant la guerre agent de police de la 4e section et l'un des membres les plus estimés et les plus capables du corps; il avait devant lui une belle carrière.

M. le sénateur Leclef, en l'absence de M. le bourgmestre, empêché d'assister à la cérémonie par son devoir de magistrat, a prononcé un discours qui a vivement ému l'assistance".

Amongst the attendees were many important politicians such as senator Ryckmans who, together with Antwerp mayor De Vos, had signed the Convention of Contich, surrendering Antwerp. Antwerp Governor Baron van de Werve de Schilde and Senator Le Clef were arrested in 1914 by the Germans and dismissed from office. In 1911, Generaal Heimburger was Military Governor of Liège.

Monseigneur Cleynhens was Pastoor-Dean of the Onze-Lieve-Vrouwe cathedral in Antwerp.

Only last week I discovered the name of Joseph Hennebicq is mentioned on one of two plaques on the first floor ("Schoon Verdiep") of the Antwerp City Hall. The below photograph of the plaque that mentions the name of Joseph Hennebicq, I found on the website www.wegwijzerwoi.be a very interesting website to look through sources relating to the commemoration of the Great War.

Plaque on the first floor of the Antwerp City Hall
( source: www.wegwijzerwoi.be )

 

 

While Joseph Hennebicq was a true hero, he was definitely not the only family member to fight in the Great War. Here are the links to previous blog posts on other veterans of that war:

- Warrant officer Joseph Hennebicq

- Private Edouard Broeckx

- Soldier Arthur Van Minnebruggen

- Soldier Herbert Holgate 

- Soldier Victor Brusten

- Sgt. Alphonse Brusten

- Soldier Jean Brusten

 

 

 

*

 

*          *

 

 

 

 

Vandaag, op 11 november, herdenken we de honderdste verjaardag van het einde van de Grote Oorlog in België. Twee jaar geleden heb ik een blogbericht geplaatst op 11 november 2016 betreffende over-overgrootnonkel Joseph Hennebicq. In dat jaar was het honderd jaar geleden dat Joseph overleed ten gevolge van verwondingen opgedaan in de frontlinie. Joseph werd begraven in Bourbourg, Frankrijk, waar zijn graf vandaag nog steeds kan worden gevonden.

 

Op vrijdag 28 juli 1916 werd in de krant "Het Vlaamsche Nieuws" het volgende artikel gepubliceerd:

 

"Gisteren 27 juli 1916, heeft er in de St-Walburgiskerk, Volkstraat, een plechtige lijkdienst plaats gehad, ter nagedachtenis van den Heer Joseph Hennebicq, adjudant onderofficier bij de vesting schutterij, Ridder der Leopoldsorde, gesneuveld op het veld van eer, in Frankrijk, in de maand februari 1916.  

 

Het kerkje was proppensvol. Benevens vele bloedverwanten en nabestaanden van den held, werd de plechtigheid ook bijgewoond door verscheidene overheden, o.a. door de Heer gouverneur der provincie, de Heren Leclef en Ryckmans, senators, den Heer Henderickx, volksvertegenwoordiger ; de Heer Cleynhens, pastoor deken der O.-L. Vrouwkerk; den Heer De Winter, voorzitter der Rechtbank; de Heeren Heimburger en Coeckx, generaals; den Heer De Smet, commissaris van politie der 4de Wijk; den Heer Deronge, adjunkt-opziener der 4de Wijk.

De Heer Joseph Hennebicq, 33 jaar oud, was gehuwd en laat twee kinderen na. Hij was in leven politieagent d.d. klerk der 4de Wijk en stond aangetekend als een zeer oppassend, werkzaam en bekwaam bediende die eene schoone loopbaan te wachten stond. Hij wordt zeer betreurd door zijne oversten en zijne ambtgenoten. Door den Heer senator Leclef, welke ook de afwezigheid van den Heer Burgemeester De Vos verontschuldigde, werd eene gelegenheidsrede uitgesproken, welke de aanwezigen ontroerde".

Ook in het in Amsterdam uitgegeven "L'Echo Belge" werd op vrijdag 11 augustus 1916 een heel gelijkaardig artikel gepubliceerd - in het Frans:

"On vient de célébrer en l'église de Sainte-Walburge un service solennel à la mémoire de M. Joseph Hennebicq, adjudant sous-officier de l'artillerie de siège, chevalier de l'ordre de Léopold, tombé au champ d'honneur. L'église était bondée. Parmi les assistants, toutes les autorités civiles, le gouverneur de la province en tête, les sénateurs et représentants que se trouvent à Anvers, le président du tribunal de première instance, les hauts dignitaires retraités de l'armée belge, les hauts fonctionnaires de la police, etc., etc.

M. Hennebicq, qui est mort âgé de 33 ans, était marié et laisse deux enfants. Il était avant la guerre agent de police de la 4e section et l'un des membres les plus estimés et les plus capables du corps; il avait devant lui une belle carrière.

M. le sénateur Leclef, en l'absence de M. le bourgmestre, empêché d'assister à la cérémonie par son devoir de magistrat, a prononcé un discours qui a vivement ému l'assistance".

Bij de aanwezigen waren veel grote namen uit de politiek. Senator Ryckmans maakte, samen met burgemeester De Vos, twee jaar eerder nog deel uit van de delegatie die te Kontich de overgave van Antwerpen had ondertekend. De Antwerpse gouverneur Baron van de Werve de Schilde en senator Le Clef waren bij de Duitse bezetting in 1914 beiden aangehouden en uit hun ambt ontzet. Generaal Heimburger was in 1911 militair gouverneur van Luik. Monseigneur Cleynhens was dan weer Pastoor-Deken van de Onze-Lieve-Vrouwe kathedraal te Antwerpen.

Pas vorige week ontdekte ik dat de naam van Joseph Hennebicq vermeld is op één van de twee gedenkplaten die zich bevinden op het Schoon Verdiep van het Stadhuis van Antwerpen. De volgende foto van de gedenkplaat waarop de naam van Joseph Hennebicq wordt vermeld, vond ik op de website www.wegwijzerwoi.be een bijzonder interessante website om te zoeken tussen bronnen betreffende de herdenking van de Grote Oorlog.

Gedenkplaat op het Schoon Verdiep van het Stadhuis van Antwerpen
( bron: www.wegwijzerwoi.be )

Hoewel Joseph Hennebicq een echte held was, was hij zeker niet het enige familielid dat heeft gevochten in de Grote Oorlog. Hier zijn de links naar de blogberichten betreffende andere veteranen uit die oorlog:

- Adjudant Joseph Hennebicq

- Soldaat Edouard Broeckx

- Soldaat Arthur Van Minnebruggen

- Soldaat Herbert Holgate 

- Soldaat Victor Brusten

- Sgt. Alphonse Brusten

- Soldaat Jean Brusten

 

Citizen of the world - great-grandmother Anna in three continents

When I was born, only two of my great-grandparents were still alive. These were my mother's grandmothers Julia Verelst and Anna Hennebicq. About Julia Verelst and her husband Marcel Brusten I already wrote a blog post before. I was just five years old when great-grandmother Julia died and I don't remember that much about her, I still have clear recollection of great-grandma Anna as she only passed away when I was already eleven years old. I also remember how sad I was when I learned she had passed away. Her death was actually the reason I made my first family tree as I wanted to know more about her and I remember asking questions about her to my mother and writing everything down.



My two maternal great-grandmothers : Anna Hennebicq (left) and Julia Verelst (right)

Anna was born 109 years ago, on October 25, 1909 in the city of Antwerp to Maria Broeckx and Fernand Hennebicq. The marriage between Maria and Fernand did not last and they officially got divorced in 1913, four days before Anna's fourth birthday. Divorce records show that it was in fact Fernand who got custody over Anna. The Great War started less than a year later, in 1914. I do not yet have any details on what happened to Anna and her father, Fernand, during the Great War. My grandmother told me that Fernand suffered health issues for the remainder of his life due to mustard gas he had inhaled during the Great War, however, I don't have any record of him having served in the Army.


What I do know for sure is that Maria left Belgium and moved to New York in August 1916, when Anna was still six years old and the War was still very much ongoing in Belgium. I did come across a ship manifest showing that, in 1920, great-grandma Anna also traveled to New York at the age of eleven. There is no evidence of any other relatives being aboard the ship and my guess is she must have been traveling to the United States to visit her mother. The ship manifest does show that the passage was actually paid by her mother, who was living at 473 West 21st Street in New York City, which is in Chelsea, Manhattan. Additional information mentioned on the manifest was the name of Anna's uncle Emile Fres who lived at Hoogstraat 45 in Antwerp, Belgium. Emile must have been husband to Joanna Broeckx, the younger sister of Anna's mother Maria.

Ellis Island in Upper New York Bay as seen from Manhattan
This is where both Anna Hennebicq and her mother Maria Broeckx first arrived in New York

Both Anna and Maria did return to Belgium and a number of years later, Anna married a widower with two children, my great-grandfather Louis Sterckx. Louis, who was a diamond trader, traveled to France with Anna, and in January 1928 their daughter, my grandmother Hilda, was born in the French city of Lille. Regrettably a birth record no longer exists due to a fire that largely destroyed the city registers. Anna's husband Louis died in April 1939 in Wommelgem, Belgium.

During World War II, Anna moved to England to work in the kitchen of a hospital. It was there that she befriended Jean Brusten, sister of my grandfather, Henri. After the war Anna returned back to Belgium and had a second daughter, Godelieve, with a man called Edouard, but the relationship did not last.

Eventually, Anna did get married again to a gentleman called Arthur Van Thillo. Arthur worked for Otraco, a Belgian transportation company active in, at that time still, the Belgian Congo. As far as I've heard, Arthur was sent to the Belgian Congo to take part in the construction of a railroad, but I have not yet come across a single piece of paper relating to his days in Africa. Either way, Anna did fly along with her husband to the Belgian Congo and lived there for quite a while.

Arthur Van Thillo and Anna Hennebicq on their wedding day

I have only very little information that my grandmother was able to give me about the days her mother lived in Africa. Arthur and Anna did have one African servant living with them and his name was Albert. While many atrocities were commited by Belgian colonizers in the Belgian Congo, I genuinely hope Albert did have a good life and was treated well by all Belgians he encountered, including my great grandmother Anna and her 2nd husband, Arthur. My late grandmother, Hilda, told me years ago that, before Anna and Arthur moved back to Belgium, Albert carved out a wooden bust of himself using a few mirrors and gave it to Anna and Arthur. My grandmother kept that bust untill the day she died...


Albert

While living in Africa, great-grandpa Arthur contracted malaria. According to the World Health Organization malaria still takes 400,000 lives globally each year. Great-grandpa Arthur did survive this disease and part of the treatment included drinking tonic water to have sufficient intake of quinine. One of very few remaining souvenirs of their time in Africa is a little copper statue of an African woman.

Souvenir from Congo

In Belgium, Anna and Arthur lived in the village of Schilde in a house with a porch and some pear trees in the garden. Great-grandfather Arthur died on January 3, 1979 in the Belgian village of Zoersel. I still remember great-grandmother Anna had a little dog she named "Bolleke". Also, great-grandmother had the habbit of hanging any ribbons that had been used to decorate presents, from her chandelier in the living room. Asking my oldest brother a while ago what he remembered about her, he told me about her E.T. necklace. I had completely forgotten about it, but indeed, great-grandma always wore a necklace with a little figurine of that famous alien, E.T. hanging from it.

Left to right: Anne-Mie Brusten, Arthur Van Thillo, Anna Hennebicq and Patricia Brusten
(picture probably taken about 1969 in Wilrijk, Belgium)

When great-grandma Anna turned eighty in 1989, the whole family gathered for a surprise party. I was 8 years old at the time and sang her a song called "Anne" which was quite popular in Belgium those days. Great-grandma was already walking very slow then as Alzheimer's disease was starting to take it's toll.

Four generations in one picture - from left to right:
Greet Brusten, Hilda Sterckx, Anna Hennebicq and Sinita Linder

Great-grandmother Anna eventually moved into a retirement home where she passed away on November 24, 1992, about a month after her 83rd birthday.

Anna Van Thillo - Hennebicq (about 1985)

Grandmother Hilda told me much later, every time someone asked what her name was, great-grandma Anna proudly replied: "Anna Joanna Catharina Hennebicq. Like Catharina the Great, Empress of Russia."

While great-grandmother Anna definitely wasn't very tall, I always thought she really was great.

*

*           *

Wanneer ik werd geboren, waren er nog twee van mijn overgrootouders in leven, met name mijn twee overgrootmoeders aan moeders kant, Julia Verelst en Anna Hennebicq. Over Julia Verelst en haar echtgenoot Marcel Brusten schreef ik al eerder een blogbericht. Ik was nog maar vijf jaar toen overgrootmoeder Julia overleed en ik herinner me niet zo veel over haar. Ik heb echter nog duidelijke herinneringen aan overgrootmoeder Anna omdat zij pas overleed toen ik al elf jaar oud was. Ik herinner me nog hoe bedroefd ik was toen ik vernam dat ze was overleden. Haar dood was eigenlijk de aanleding dat ik mijn eerste stamboom maakte omdat ik meer over haar wou weten en ik herinner met dat ik vragen begon te stellen aan mijn moeder en alles opschreef.



Mijn twee overgrootmoeders aan moeders kant: Anna Hennebicq (links) en Julia Verelst (rechts)

Anna werd 109 jaar geleden geboren, op 25 oktober 1909 in de stad Antwerpen. Haar moeder was Maria Broeckx en haar vader Fernand Hennebicq. Het huwelijk tussen Maria en Fernand hield geen stand en ze scheidden officieel in 1913, vier dagen voor Anna's vierde verjaardag. De echtscheidingsakte toont dat het Fernand was die het hoederrecht kreeg over Anna. De Grote Oorlog begon minder dan een jaar later, in 1914. Ik beschik nog niet over informatie omtrent wat er met Anna en haar vader, Fernand, gebeurde tijdens de Grote Oorlog. Mijn grootmoeder vertelde me dat Fernand gedurende zijn leven gezondheidsproblemen had omwille van mosterdgas dat hij had geïnhalleerd tijdens de Grote Oorlog, echter, ik beschik over geen enkel document dat aantoont dat hij in het leger was tijdens de oorlog.


Wat ik zeker weet is dat Maria België verliet en verhuisde naar New York in augustus 1916, wanneer Anna nog zes jaar oud was en de oorlog nog volop aan de gang was in België. Ik ben op een schip manifest gestoten dat aantoont dat overgrootmoeder Anna in 1920 ook naar New York reisde op de leeftijd van elf jaar. Er is geen aanwijzing dat er nog andere familieleden mee reisden en ik ga ervan uit dat Anna naar Amerika reisde om haar moeder te gaan bezoeken. Het schip manifest vermeld dat de reis in feite werd betaald door haar moeder, die in 473 West 21st Street in New York City woonde, een adres in Chelsea, Manhattan. Verdere informatie vermeld in het schip manifest is de naam van de nonkel van Anna, met name Emile Fres die in de Hoogstraat 45 te Antwerpen woonde. Emile moet de echtgenoot zijn geweest van Joanna Broeckx, de jongere zus van Anna's moeder Maria.

Ellis Island in Upper New York Bay gezien vanaf Manhattan
Dit is waar zowel Anna Hennebicq als haar moeder Maria Broeckx aankwamen in New York

Zowel Anna als Maria keerden terug naar België en enkele jaren later huwde Anna met een weduwenaar met twee kinderen, mijn overgrootvader Louis Sterckx. Louis, die diamanthandelaar van beroep was, reisde naar Frankrijk met Anna, en in januari 1928 werd hun dochter, mijn grootmoeder Hilda, geboren in de Franse stad Rijsel. Jammer genoeg bestaat de geboorteakte niet meer omwille van een brand in het stadhuis. Anna's echtgenoot Louis overleed in april 1939 te Wommelgem, België.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, verhuisde Anna naar England om er te gaan werken in de keuken van een ziekenhuis. Het was daar dat ze vriendschap sloot met Jean Brusten, zus van mijn grootvader, Henri. Na de oorlog keerde Anna terug naar België en kreeg ze een tweede dochter, Godelieve, met een man die Edouard heette, maar die relatie bleef niet duren.

Uiteindelijk, huwde Anna opnieuw met een man die Arthur Van Thillo heette. Arthur werkte voor Otraco, een Belgisch transportbedrijf dat actief was in het toenmalige Belgisch Kongo. Voor zover ik heb begrepen werd Arthur naar Belgisch Kongo gestuurd om mee te helpen met de constructie van spoorwegen, maar ik heb nog geen enkel document tegengekomen betreffende zijn dagen in Afrika. In elk geval, Anna vloog mee met haar echtgenoot naar Belgisch Kongo en woonde er gedurende een tijd.

Arthur Van Thillo en Anna Hennebicq op hun huwelijksdag

Ik heb slechts een heel klein beetje informatie die mijn grootmoeder me heeft kunnen geven betreffende de tijd dat haar moeder in Afrika woonde. Arthur en Anna hadden een Afrikaanse dienaar die bij hen inwoonde en zijn naam was Albert. Terwijl er veel wandaden zijn voltrokken door Belgische kolonisten in Belgisch Kongo, hoop ik oprecht dat Albert een goed leven had en goed werd behandeld door alle Belgen die hij tegen kwam, inclusief mijn overgrootmoeder Anna en haar tweede echtgenoot, Arthur. Mijn grootmoeder zaliger, Hilda, vertelde met jaren geleden dat, alvorens Anna en Arthur terugkeerden naar België, Albert een houten buste van zichzelf uitkerfde gebruik makend van enkele spiegels en die buste vervolgens aan Anna en Arthur gaf als herinnering. Mijn grootmoeder heeft die buste bewaard tot de dag dat ze stierf...


Albert

Terwijl hij in Afrika woonde kreeg overgrootvader Arthur malaria. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie eist die ziekte wereldwijd elk jaar nog steeds 400.000 mensenlevens. Overgrootvader Arthur overleefde de ziekte en een deel van de behandeling bestond uit het drinken van tonic om voldoende van het koortswerend middel, kinine, binnen te krijgen.

Een van de weinige souvenirs van hun tijd in Afrika is een klein koperen beeld van een Afrikaanse vrouw.

Souvenir uit Congo

In België, woonden Anna en Arthur in Schilde in een alleenstaande woonst met wat perenbomen in de tuin. Overgrootvader Arthur overleed op 3 januari 1979 in Zoersel. Ik herinner me nog dat overgrootmoeder Anna een kleine hond had die ze "Bolleke" noemde. Tevens had overgrootmoeder de gewoonte om verpakkingslinten die waren gebruikt als decoratie van cadeautjes, aan de luster in de woonkamer te hangen. Toen ik mijn oudste broer een tijdje terug vroeg wat hij zich nog herinnerde van overgrootmoeder, vertelde hij me over haar E.T. halsketting. Ik was het helemaal vergeten, maar inderdaad, overgrootmoeder droeg steeds een halsketting met daaraan een kleine hanger van die beroemde alien, E.T.

Van links naar rechts: Anne-Mie Brusten, Arthur Van Thillo, Anna Hennebicq en Patricia Brusten
(foto waarschijnlijk genomen omstreeks 1969 in Wilrijk, België)

Toen overgrootmoeder tachtig werd in 1989, kwam de hele familie bij elkaar voor een verrassingsfeest. Ik was toen 8 jaar oud en zong het liedje "Anne" van Clouseau dat in die tijd nogal populair was. Overgrootmoeder stapte toen al erg traag vermits de Alzheimer ziekte haar tol begon te eisen.

Vier generaties in één foto - van links naar rechts:
Greet Brusten, Hilda Sterckx, Anna Hennebicq en Sinita Linder

Overgrootmoeder Anna woonde op het einde van haar leven in een rust- en verzorgingstehuis waar ze overleed op 24 november 1992, ongeveer een maand na haar 83ste verjaardag.

Anna Van Thillo - Hennebicq (omstreeks 1985)

Grootmoeder Hilda vertelde me veel later dat, telkens iemand vroeg hoe ze heette, overgrootmoeder Anna trots antwoorde: "Anna Joanna Catharina Hennebicq. Zoals Catharina de Grote, Keizerin van Rusland."

Hoewel overgrootmoeder Anna zeker niet erg groot was, vond ik haar altijd heel groots.

From North to South - Tracing the Van Noort family

At the time my father was born, he only had one living grandparent left. That was his paternal grandmother Philomena Van Noort. I don't know that much about her. I did trace her ancestry and wanted to include what I have so far in this blog post.

Philomena Van Noort

Great-grandma Philomena was born on November 25, 1893 in the Belgian village of Berchem to a 23-year old factory worker called Augustinus Petrus Van Noort and his 27 year old wife, Joanna Van Looy. Philomena wasn't an only child, as her mother gave birth to another daughter named Maria Carolina, in 1897. A third daughter, named Anna Maria, was born in 1900. Then a fourth daughter, named Joanna Albertina, was born in 1904. Besides great-grandmother Philomena, only two of her sisters lived into adulthood, as Anna Maria already died at 11 days old...

Philomena (in the middle) with her two sisters, Maria Carolina (left) and Joanna Albertina (right)

During the Great War, great-grandmother Philomena got married on September 29, 1917 in Berchem to great-grandfather Constant Van Minnebruggen. They had three children together: Jeanne, Ludy and Hendrik. More information on their family, and particulary on grandpa Ludy can be read in a previous blog post.

Great-great grandmother Joanna Van Looy

Great-grandmother Philomena died at the age of 70, on February 22, 1964 in the Belgian village of Mortsel. Her husband Constant had already passed away twenty years earlier. I don't know when her parents died. The only information I found about that is that her father Petrus Van Noort was still alive at the time of Philomena's wedding in 1917.

Great-great-grandfather Augustinus Petrus Van Noort was born on March 2, 1870, also in Berchem, to Remigius Van Noort and Maria Van Duren. Remigius and Maria had married on April 22, 1861 in the village of Zolder. Augustinus Petrus had two brothers, Petrus Joannes and Josephus, who were both born before him, however sadly, Petrus Joannes already passed away in 1861, at the age of 2.

Taking yet another step back, 3-times great-grandfather Remigius Van Noort was born on February 22, 1829 in the village of Eindhout. His birth certificate did not show a father, since his mother, Anna Kenis was unmarried, however, Remigius was recognized ten months later by Joannes Van Noort, who married Anna Kenis on December 19, 1829 in Eindhout.

So far I have found three siblings of Remigius:

- Sophia Van Noort, born on in 1833

- Ludovicus Van Noort, born in 1836

- Carolina Van Noort, born in 1838

This means that, while Remigius was born in the unified United Kingdom of the Netherlands, his three siblings were all born in what was becoming the independent nation of Belgium with the Belgian revolution that started in 1830. The military confrontations between the Dutch and the Belgians only ended in 1832 with the Siege of Antwerp by the French Armée du Nord, driving the final remaining Dutch troops out of Belgium. The unrests and fighting that had taken place from 1830 to 1832 might very well be a reason that no children were born to Joannes and Anna in those years, but only again as from 1833 onwards.

Interesting fact is that 4-times great-grandfather Joannes was born in 1798 in Utrecht, which had historically been part of the Republic of the Seven United Netherlands, and later belonged to the Kingdom of Holland. A relationship between a northern Dutchman and a southern Belgian woman would not have been obvious; specifically not in those days of fighting between the Belgians and the Dutch. Additionally, Joannes Van Noort was baptized Evangelical Lutheran, while Anna was baptized Roman Catholic. The religious difference between the Northern and the Southern Netherlands was one of the causes of the cry for independence by the southern population.

So far I only managed to get one more generation further back. Joannes Van Noort had the same name as his father, my 5-times great-grandfather Joannes. His mother was named Anna Elisabeth Van der Borght. All I know about the father is that he died in 1808, in the village of Schiedam, which is close to Rotterdam.

Extract of death certificate of 5-times great-grandfather Joannes Van Noort

Chronologically plotting all of the locations where the Van Noort family lived, shows a migration from the Dutch province of Utrecht to the province of South Holland, then to the Belgian province of Antwerp, with a detour to the Belgian province of Limburg.

One question that remains is why 4-times great-grandfather Joannes moved to the southern provinces of the Netherlands. Eventually he passed away on January 6, 1887 at the age of 88. His death certificate mentions he was still working as a "hand worker" at that time... 

*

*      *

Op het ogenblik dat mijn vader werd geboren, leefde er nog maar één van zijn grootouders. Meer bepaald zijn grootmoeder aan vaders kant, Philomena Van Noort. Ik heb niet het gevoel dat ik erg veel over haar weet. Wel heb ik haar afstamming opgezocht en wat ik tot nu toe heb verzameld had ik graag al eens in deze blog bij elkaar gezet.

Philomena Van Noort

Overgrootmoeder Philomena werd geboren op 25 november 1893 in het dorp Berchem. Haar vader was een 23-jarige fabriekswerker die Augustinus Petrus Van Noort noemde en haar moeder was de 27-jarige Joanna Van Looy. Philomena was geen enig kind vermits haar moeder in 1897 het leven schonk aan een andere dochter die Maria Carolina noemde. Een derde dochter, Anna Maria, werd geboren in 1900. Een vierde dochter, die Joanna Albertina heette, werd geboren in 1904. Behalve overgrootmoeder Philomena, leefden slechts twee van haar zussen tot volwassen leeftijd, vermits Anna Maria reeds overleed op de leeftijd van 11 dagen...

Philomena (in het midden) met haar twee zussen, Maria Carolina (links) and Joanna Albertina (rechts)

Tijdens de Grote Oorlog huwde overgrootmoeder Philomena op 29 september 1917 in Berchem met overgrootvader Constant Van Minnebruggen. Zij hadden samen drie kinderen: Jeanne, Ludy en Hendrik. Meer informatie over hun gezin, en in het bijzonder over grootvader Ludy, kan je lezen in een vorig blogbericht.

Over-overgrootmoeder Joanna Van Looy

Overgrootmoeder Philomena overleed op de leeftijd van 70 jaar, op 22 februari 1964 in Mortsel. Haar echtgenoot Constant was reeds twintig jaar eerder overleden. Ik weet niet wanneer haar ouders stierven. De enige informatie die ik daaromtrent heb is dat haar vader, Petrus Van Noort, nog leefde op het ogenblik van het huwelijk van Philomena in 1917.

Over-overgrootvader Augustinus Petrus Van Noort werd geboren op 2 maart 1870, ook in Berchem. Zijn vader was Remigius Van Noort en zijn moeder Maria Van Duren. Remigius en Maria waren getrouwd op 22 april 1861 in het dorp Zolder. Augustinus Petrus had twee broers, Petrus Joannes en Josephus, die beiden waren geboren voor hem, echter, jammer genoeg overleed Petrus Joannes reeds in 1861, op de leeftijd van 2 jaar.

Wanneer we nog een stap verder terug zetten, zien we dat 3-maal overgrootvader Remigius Van Noort werd geboren op 22 februari 1829 in het dorp Eindhout. Op zijn geboorteakte werd geen vader vermeld vermits zijn moeder, Anna Kenis, ongehuwd was. Echter, Remigius werd tien maanden later erkend door Joannes Van Noort, die met Anna Kenis huwde op 19 december 1829 in Eindhout.

Tot nu toe heb ik twee zussen en een broer gevonden van Remigius:

- Sophia Van Noort, geboren in 1833

- Ludovicus Van Noort, geboren in 1836

- Carolina Van Noort, geboren in 1838

Dit betekent dat, terwijl Remigius werd geboren in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, zijn drie zussen en broers werden geboren in wat de onafhankelijke staat België was aan het worden met de Belgische revolutie die begon in 1830. De militaire confrontaties tussen de Nederlanders en de Belgen, eindigden pas in 1832 met het Beleg van Antwerpen door het Franse Armée du Nord, waarmee de laatste Nederlandse troepen uit België werden verdreven. De onrusten en gevechten die plaats vonden van 1830 tot 1832 kunnen best wel eens aan de basis liggen van het feit dat er in het gezin van Joannes en Anna in die jaren geen kinderen werden geboren.

Een interessant feit is dat 4-maal overgrootvader Joannes werd geboren in 1798 in Utrecht, dat historisch deel had uitgemaakt van de Republiek van de Zeven Verenigde Nederlanden en later toebehoorde aan het Koninkrijk Holland. Een relatie tussen een noordelijke Nederlander en een zuiderse Belgische was niet vanzelfsprekend; in het bijzonder niet in deze tijd van gevechten tussen Belgen en Nederlanders. Bijkomend was Joannes Van Noort was Evangelisch Lutheraans gedoopt, terwijl Anna Rooms-Katholiek was gedoopt. De religieuze verschillen tussen de noordelijke en de zuidelijke Nederlanden was één van de oorzaken van de roep voor Belgische onafhankelijkheid.

Tot nu toe heb ik slechts één stap verder terug in de tijd kunnen zetten. Joannes Van Noort had immers dezelfde naam als zijn vader, mijn 5-maal overgrootvader Joannes. Zijn moeder noemde Anna Elisabeth Van der Borght. Alles wat ik weet over vader Joannes is dat hij overleed in 1808, in het dorp Schiedam, dat dicht bij de stad Rotterdam gelegen is.

Uittreksel uit het overlijdensregister betreffende 5-maal overgrootvader Joannes Van Noort

Het chronologisch plotten van de locaties waar de Van Noort familie heeft vertoefd, toont een migratie van de Nederlandse provincie Utrecht, naar de provincie Zuid-Holland, dan naar de Belgische provincie Antwerpen, met een omweg langs de Belgische provincie Limburg.

Een vraag die blijft is waarom 4-maal overgrootvader Joannes naar de zuidelijke Nederlandse provincies verhuisde. Uiteindelijk overleed hij op 6 januari 1887 op de leeftijd van 88 jaar. Zijn overlijdensakte toont dat hij op dat ogenblik nog steeds werkzaam was als handwerker...